Waarvoor staan we ook alweer?

Waarvoor staan we ook alweer? by lintabak

1 juni, 2007, 2:42 pm
Filed under: Manifest "Discussieer en beslis mee!"

Waarvoor staan we ook alweer?

Het tumult rond de Eerste-Kamerverkiezing heeft één voordeel gehad: we weten weer van elkaar waarvoor we staan. Voor niet zo heel veel … 

Twee episodes waren verhelderend. De eerste was het ongeldige stembiljet in Noordholland. Dat biljet zelf was natuurlijk gewoon een blunder die nadelig had kunnen zijn voor de partij, binnen de fractie 24 uur lang voor hevige twijfels zorgde en nog wel een tijdlang problemen zal geven met het onderlinge vertrouwen.

Maar het kan gebeuren, zo’n vergissing: waar gehakt wordt valt altijd wel een spaander. En omdat het geen enkel gevolg had voor de Kamerzetels, is degene die er het meeste last van heeft, de foute invuller zelf: Cheryl Braam.

Anders is het met de reacties uit de partij. Christiaan Jongeneel maakte het het bontst. Hij vergeleek op zijn blog Cheryl met Tara Singh Varma. Zo’n vergelijking is uit de lucht gegrepen : Tara had haar Kamerlidmaatschap misbruikt voor persoonlijke aktiviteiten en vervolgens met een geveinsde ziekte de hele fractie voor schut gezet, Cheryl heeft een paar verkeerde kruisjes geplaatst.

Bovendien is de vergelijking racistisch : de enige overeenkomst tussen Cheryl en Tara is hun huidskleur danwel hun niet-Nederlandse afkomst. Als één van de andere vier raadsleden de fout had gemaakt, was niemand op het idee gekomen om hem terug te sturen naar de binnenlanden van Katendrecht of Amsterdam-Zuid. Kennelijk zien sommigen migranten nog steeds niet als individu. 
Dat is niet alleen tegen onze prachtige nieuwe denkbeelden over individuele autonomie, het is ook diskriminerend.

Helaas slaat zulk gedrag ook binnen GroenLinks nog steeds vooral terug op het slachtoffer –  Cheryl Braam in dit geval, die zich na jaren partijtrouw weer in de zwarte hoek gezet voelde. De partij heeft er geen collectief afweersysteem tegen. Dat is uiteindelijk ook funest voor de geloofwaardigheid van GroenLinks; zolang het zo blijft, kunnen we onze voortrekkersrol op bovengenoemde gebieden wel vergeten.

Misschien geldt dat ook wel voor die op het gebied van democratie. Want de ZuidHollandse Statenleden hebben met hun opzijzetten van Yolan Koster voor Jan Laurier niet alleen de kandidatencommissie en Yolan gepasseerd, maar ook het voltallige congres. 

En met welk doel ? Als het een vriendendienst was, zijn de Statenleden in hun opzet geslaagd. Want het mag, een persoonlijke voorkeur op een stembriefje schrijven. En de GroenLinksers zijn niet de enigen geweest die het hebben gedaan. Statenleden hebben weliswaar hun zetel te danken aan hun partij. Maar ze hoeven van de Nederlandse wet interne afspraken over stemgedrag niet te steunen : ze hebben een individueel mandaat en kunnen niet door hun partij van hun zetel worden gezet, hooguit uit de partij.

Dat was alleen niet de opzet ; de coup was bedoeld als aanklacht tegen de interne kandidaatstellingsprocedures en de manier waarop die waren gehanteerd. Psychologisch valt zoiets te verklaren : de vier vonden de kandidaatstelling zo fundamenteel fout, betoogden ze op hun website, en hadden ook tijdens het congres zo weinig mogelijkheden gezien om daartegen te protesteren, dat ze geen ander middel meer zagen.

Maar hebben ze wel alles geprobeerd ? Andere acties, zoals die voor een partijbrede evaluatie, slaagden wèl ; en ook tegen de kandidaatstellingsprocedure heb ik nogal wat bezwaren zien voorbijkomen, zowel via de bezwarencommissie als tijdens het congres. Zoiets had deze groep ook kunnen doen – en misschien is het wel gebeurd, maar dan is het niet gehonoreerd door de commissie of een congresmeerderheid.

Als je de uitspraak van die meerderheid niet interessant vindt, vraag ik me af wat je in een democratische partij doet. Als je vind dat die meerderheid zich een oor heeft laten aannaaien en je doet drie maanden later hetzelfde, lijkt me het middel erger dan de kwaal. Het is zoiets als een willekeurige fiets jatten omdat de politie de dief van jouw fiets niet heeft gepakt : je dupeert een ander en maakt er het fietsenbezit alleen maar onveiliger mee. En het maakt je eigen geloofwaardigheid als fietsenbewaker er niet groter op. 

Voor de partij lijkt me de coup overigens geen ramp. Wat betreft de interne democratie : misschien werkte het allemaal wel louterend en gaan we nu eindelijk eens echt nadenken over eerlijke procedures. Wat betreft de Senaatszetel : ach, GroenLinks geloofde toch al niet zo in het nut. Alleen voor Yolan Koster is het sneu.

Lin Tabak

16 reacties

16 reacties so far
Plaats een reactie

RSS feed for comments on this post. TrackBack URI